VIEW: Τι ποιο άσχημο απ' το χρέος...

Ποιοσ ειπε...

Όλοι όσοι γράφουν ενδιαφέρονται να ζουν μέσα τους με σκοπό να πουν αυτό που βρίσκεται μέσα τους. Γι´ αυτό οι συγγραφείς πρέπει να έχουν δύο πατρίδες, στη μία να ανήκουν και στην άλλη να ζουν. Η δεύτερη είναι ρομαντική, είναι ξεχωριστή από τους εαυτούς τους, δεν είναι πραγματική, αλλά είναι πράγματι εκεί. (Paris France 1939)

Albert Camus

"...Ενας συγγραφέας γεύεται φυσικά, χαρές που γι' αυτές ζει και που αρκούν για να εκπληρώσουν τις προσδοκίες του. Για μένα, όμως, χαρά είναι η ώρα της σύλληψης, η στιγμή που μου αποκαλύπτεται το θέμα, που η διάρθρωση του έργου σχεδιάζεται μπροστά στην άξαφνα διορατική ευαισθησία, σ΄εκείνες τις εξαίσιες στιγμές όπου η φαντασία σμίγει με την νοημοσύνη. Τούτα τα λεπτά χάνονται όπως γεννιούνται. Απομένει η γραφή, δηλαδή μια μακρόχρονη κοπιαστική δουλειά..."

OSHO

Κανονικά, οι άνθρωποι λένε πως τα μυθιστορήματα, η ποίηση και η λογοτεχνία αντανακλούν την κοινωνία. Αλλά λειτουργεί κι από την αντίστροφη πλευρά. Τα μυθιστορήματα, η ποίηση, η λογοτεχνία δημιουργούν επίσης την κοινωνία. Μόλις έχεις μια ορισμένη ιδέα που μπαίνει στα μυαλά των ανθρώπων, αυτή δουλεύει.

Italo Calvino

"Με τις πόλεις συμβαίνει ό,τι και με τα όνειρα:
Μπορούμε να ονειρευτούμε οτιδήποτε γεννάει η φαντασία,
αλλά ακόμα και το πιο απροσδιόριστο όνειρο
είναι ένας οιωνός που κρύβει έναν πόθο ή το αντίθετό του, έναν φόβο.
Οι πόλεις, όπως και τα όνειρα, είναι καμωμένες από πόθους και φόβους,
ακόμα κι αν το νήμα της συνδιαλλαγής τους είναι μυστικό,
οι κανόνες τους παράλογοι, οι προοπτικές τους απατηλές
και το καθετί σ' αυτές κρύβει κάτι άλλο..."

W.H. Auden

"Κάθε συγγραφέας θα προτιμούσε να είναι πλούσιος παρά φτωχός, όμως κανένας γνήσιος συγγραφέας δεν νοιάζεται τόσο για τη δημοτικότητα. Του χρειάζεται μόνον η επιδοκιμασία στο έργο του από τους άλλους, ώστε να βεβαιωθεί η οπτασία της ζωής που πιστεύει ότι έχει συλλάβει είναι μια αληθινή οπτασία κι όχι μια αυταπάτη"
(Από το δοκίμιο "το γράψιμο")

10/9/10

Τι ποιο άσχημο απ' το χρέος...