Edward Hopper: ο καλλιτέχνης που ήξερε να ζωγραφίζει τη σιωπή

http://www.edwardhopper.it/

EDWARD HOPPER

MILANO > Palazzo Reale

15 October 2009 - 24 January 2010

ROMA > Fondazione Roma Museo

16 February - 13 June 2010

Edward Hooper, Στέγη με σοφίτα 1923

Υπάρχει μια πιο ελεύθερη και αυθόρμητη πλευρά του Χόπερ, λιγότερο γνωστή στο κοινό. Είναι μια ιδιωτική πλευρά του καλλιτέχνη, που αναδύεται μέσα από τις υδατογραφίες. Το 1923 αρχίζει να ζωγραφίζει σπίτια, τοπία και ψαράδικα, που βλέπει κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών του διακοπών στο Γκλόστερ της Μασαχουσέτης. Σ' αυτές τις απεικονίσεις φαίνεται ακόμα προσκολλημένος στους κανόνες του 19ου αιώνα, που ωστόσσο συμφωνούν με το χαρακτήρα των θεμάτων και των τόπων που ζωγραφίζει έξω από την πόλη. Αυτό του επιτρέπει να επανεξετάσει τις σχέσεις μεταξύ παρελθόντος και παρόντος: ενώ από το παρελθόν προτιμά να σχεδιάζει τα βικτωριανά στοιχεία των κτηρίων που θυμίζουν το εκλεκτό γούστο της περιόδου γύρω στο 1880, κατόπιν στις ελαιογραφίες θα κρατήσει την ερημιά και τις λιγοστές ανθρώπινες φιγούρες, χαρακτηριστικά γνωρίσματα του μεγαλύτερου μέρους των υδατογραφιών του. Πράγματι, με ελάχιστες εξαιρέσεις, αυτές δεν περιέχουν ανθρώπινες φιγούρες, αλλά είναι γεμάτες με μια απτή ανθρώπινη παρουσία. Η γη κατακτήθηκε όντως απ' τον άνθρωπο, αλλά δεν βρίσκεται υπο τον έλεγχό του. Οι σύγχρονοί του τον κατηγορούν ότι επιλέγει τραχιά θέματα, στην πραγματικότητα όμως αυτός υιοθετεί την οπτική γωνία του ταξιδιώτη με έναν τρόπο που κάνει όποιον παρατηρεί τα τοπία να βυθίζεται μαζί του σ' αυτά. Πολύτιμη είναι η σχέση μεταξύ του παρατηρητή και του παρατηρούμενου αντικειμένου, μια σχέση που πρέπει να είναι τέλεια σε αντιστοιχία. Οι υδατογραφίες διορθώνονται ή ανανεώνονται συνέχεια, έτσι ώστε αυτός ο εσωτερικός διάλογος να γίνεται ολοένα και πιο πλήρης.

Πηγή:Αrtbook 23 HOPPER, Electa