Κάποιοι άλλοι λένε ότι είμαστε πολύ εγωιστές και βαριόμαστε να κάνουμε θυσίες, πχ να κλαίει το μωρό τη νύχτα κι ούτε που διανοούμαστε λέει να ξεβολέψουμε τη ζωή μας για να αλλάζουμε πάνες. Είδες τελευταία πόσο κοστίζουν οι πάνες; Γιατί άμα είδες, θ’ αλλάξεις γνώμη και ένα καφάσι ελαφρυντικά θα μου χαρίσεις. Και ποιά μεγάλη ζωή δεν κάνουμε κέφι να αλλάξουμε δηλαδή, κακόμοιρη γενιά των –αντα που τα μόνα μεγαλεία που μας επιφύλασσαν είναι να διαβάζουμε Μικρές Αγγελίες και να κοινωνικοποιούμαστε σε κάθε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, να φοράμε σταράκια και να μοιάζουμε λούτρινα αρκουδάκια με ρυτίδες... Τρομάρα σου ξεγελασμένη γενιά, που σου ’φαγαν το φαί μέσα απ’ το στόμα και κουβέντα δεν είπες και νά σου εσύ σπούδαζε, σπούδαζε, ποτέ δεν θα εκπληρώσεις το ζητούμενο επαγελλματικό προφίλ, γαϊδουράκι που κυνηγά το καρότο, σε λίγο θα σε πονάν τ’ αρθριτικά σου να συνευρίσκεσαι στ’ αυτοκίνητο. Χοντρά τα λέω; Χοντρές είναι οι κοιλιές τους που φάγανε τα δικά τους, φάγανε και των παιδιών -και των εγγονών- και μείναμε εμείς να κοιτάζουμε τη ζωή που κλέφτηκε με άλλον και μας άφησε μπουκάλα.
'Λαλάκη, είσαι τυχερός παιδί μου για τη δουλειά που έχεις, ας είναι λίγα τα λεφτά καλύτερα απ’ το τίποτα. Καλύτερα ήτανε δηλαδή που σε κρατούσανε να κάνεις πρακτική χωρίς αμοιβή; Μια πρακτική που μοιάζει με την απόφαση της Πηνελόπης να διαλέξει μνηστήρα. Να είσαι ευγνώμων που δεν είσαι άνεργος, βλέπεις τί τραβάνε οι άλλοι; Να είσαι πάντα διαθέσιμος και να χαμογελάς όταν κάνεις τζάμπα υπερωρίες, γιατί η εταιρεία σου που τόσο γενναιόδωρα σε έσωσε απ’ την ανεργία πρέπει τώρα να κερδίσει, ας βάλετε λοιπόν όλοι ένα χεράκι οικιοθελώς. Αν πάλι δεν συμφωνείς οικιοθελώς, ρίξε μια ματιά να δεις πόσοι στέκονται έξω απ την πόρτα, τους βλέπεις; Μπράβο παιδί μου και να είσαι καλός και σε μια άλλη ζωή σου εύχομαι να γεννηθείς Βουδιστής για να έχεις ελπίδα μπας και ξαναζήσεις. Υπογραφή, ο μπαμπάς και η μαμάκα, που σ’ αγαπούν πολύ.
ΥΓ Μην φάς πάλι φαστ φουντ σου έχω κρατημένα γεμιστά.'
Ξ.Π.
Copyright no 11509
