Ο Αλμπέρτο Μοράβια, (Αλμπέρτο Πίνκερλε - Alberto Pincherle- ήτανε το πραγματικό του όνομα), από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της σύγχρονης λογοτεχνίας, πολυβραβευμένος, υπήρξε δημοσιογράφος, μυθιστοριογράφος, διηγηματογράφος, θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και δοκιμιογράφος. Εχθρός του φασισμού, δεν έχανε ευκαιρία να τονε στηλιτεύει μες από τα έργα του, γι' αυτό και βρισκότανε συνεχώς υπό δίωξη. Έγραψε μες στο περιβάλλον του μεταπολεμικού ρεαλισμού χωρίς να ταυτιστεί με κανένα λογοτεχνικό κίνημα, δημιουργώντας μάλλον δική του σχολή με το έργο του. Το πρώτο του μυθιστόρημα, «Οι Αδιάφοροι», μια ρεαλιστική περιγραφή της μεσαίας τάξης, σημείωσε τεράστια επιτυχία και του πρόσφερε αναγνώριση. Με τα επόμενα μυθιστορήματά του επιχείρησε να σχολιάσει την κατάσταση των πραγμάτων στην Ιταλία κατά τη διάρκεια του φασισμού, προκαλώντας το θρησκευτικό και πολιτικό κατεστημένο της εποχής. Η κοινωνική αλλοτρίωση, το σεξ χωρίς αγάπη, η συχνά αξιολύπητη εικόνα του αντρικού φύλου, το οιδιπόδειο σύμπλεγμα, η συναισθηματική ανικανότητα κι η απομόνωση αποτελούν μερικούς από τους θεματικούς του άξονες. Πολλά από τα βιβλία του γίνανε ταινίες για τον κινηματογράφο, καθώς διακρίνονται από καθαρά κινηματογραφικές αρετές: απλό αφηγηματικό στιλ, δυνατή πλοκή, καίριες ψυχολογικές παρατηρήσεις κι αυθεντικούς χαρακτήρες. με πιο γνωστά τον «Κομφορμιστή», σε σκηνοθεσία Μπερτολούτσι και τη «Περιφρόνηση», με τη Μπριζίτ Μπαρντό. Το συγγραφικό του έργο είναι αγαπητό διεθνώς, ενώ στην Ελλάδα έχουν μεταφραστεί σχεδόν όλα τα έργα του. Οι «Ιστορίες Από Τη Προϊστορία» είναι το μοναδικό του βιβλίο για παιδιά κι έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.
Γεννήθηκε 28 Νοέμβρη 1907 και πέθανε 26 Σεπτέμβρη 1990 στη Ρώμη -βρέθηκε νεκρός στο μπάνιο, στο διαμέρισμά του-, όπου έζησε κι έδρασε κι απ' όπου πήρε ήρωες κι εικόνες που μας μετέφερε στα βιβλία του. Από μικρός υπέφερε από φυματίωση και για το λόγο αυτό πέρασε μεγάλο διάστημα σε σανατόρια. Μορφώθηκε κυρίως μόνος του και γνώριζε πολύ καλά γαλλικά κι αγγλικά. Παιδί- θαύμα σ' ηλικία 13 ετών γράφει το πρώτο του έργο, τη ποιητική συλλογή «Δεκαοκτώ Λυρικά». Εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε διάφορες ιταλικές εφημερίδες και ταξίδεψε σε αρκετές χώρες. Εκτός του «Εγώ Κι Αυτός», έγραψεν επίσης: «Λαθεμένες φιλοδοξίες», «Η Ανία», «Αγκοστίνο», «Μασκαράτα», «Όμορφη Ζωή», «Το Μπέρδεμα», «Ρωμαϊκά Διηγήματα», «Τα Όνειρα Της Ρώμης», κ.α. Σημαντικά είναι και τα θεατρικά του: «Ο Κόσμος Είναι Αυτός Που Είναι», «Η Ζωή Είναι Παιχνίδι», «Ο Θεός Κουρτ». Το συγγραφικό έργο του είναι αγαπητό διεθνώς ενώ στην Ελλάδα έχουν μεταφραστεί σχεδόν όλα τα έργα του.
Ο Αλμπέρτο Μοράβια πάντα έλεγε πως αυτό που χαρακτηρίζει ένα μεγάλο συγγραφέα είναι αποκλειστικά και μόνο το έργο κι όχι η ιδιωτική του ζωή. Με το επιχείρημα τούτο απαντούσε στους περίεργους και ενοχλητικούς κριτικούς, οι οποίοι προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να προβάλουν κάτι που θα μπορούσε να αποτελέσει σκάνδαλο για μια οποιαδήποτε κοινωνική τάξη. Έτσι οχυρωνόταν πίσω απ' αυτή τη δογματική, κατά κάποια έννοια, θέση και δεν έκανε λόγο για το πρόσωπο του! Κι όμως, ο Αλεν Ελκάν κατόρθωσε να πείσει τον μεγάλο Ιταλό συγγραφέα και φίλο του ν' αλλάξει γνώμη και ν' ανοίξει την καρδιά του, στα τελευταία χρόνια του βίου του.
Έτσι, ο Μοράβια αναλύει τον ερωτά του για την ιταλική λογοτεχνία, αναφέρεται στην τέχνη, στις πολιτικές του πεποιθήσεις κι αποκαλύπτει τις συνταρακτικές στιγμές της πολυτάραχης ζωής του. Παραθέτει γεγονότα που άλλαξαν τη μορφή της ιταλικής και ευρωπαϊκής διανόησης, μνημονεύει συγγραφείς, ποιητές, καλλιτέχνες και πολιτικούς που γνώρισε. Καυτηριάζει τους πολέμους, την τρομοκρατία, τους διωγμούς και παίρνει θέση στα γεγονότα που έζησαν οι άνθρωποι του 20ού αιώνα.
Ποτέ μέχρι σήμερα η βιογραφία κάποιου συγγραφέα δεν παρουσίασε ένα τόσο σημαντικό ενδιαφέρον.
Γιώργος Ν. Δρόσος
