'Εμπρός στον αγώνα κι ό,τι πιάσουμε!'

Εν όψη των εκλογών άρχισε και η κυνηγετική περίοδος. Δεν ξέρω αν είναι σύμπτωση ή το μυαλό μας πάει στο πονηρό να σκέφτεται συνδυαστικά ότι έχουν βγει όλοι για κυνήγι. Στις εκλογές ας μην αναφερθούμε. Όποια θηράματα κι αν βρουν οι πολιτικοί, χάρισμά τους. Τουλάχιστον αυτοί απευθύνονται σε νοήμονα όντα, οι καημένες οι πάπιες τι φταίνε; Υπάρχει και Κυνηγετικό κόμμα λέει, δυνατό λέει, όχι να τους πεις; Ισχυρίζονται ότι ελέγχουν τους πληθυσμούς των πουλιών συμβάλλοντας οικολογικά. Μήπως θα πυγμαχήσουν ώρα που είναι και με τους Οικολόγους; Σε προεκλογική περίοδο τα αίματα βράζουν όπως ξέρουμε, ίσως ίσως για να μερακλώνουν τα κόμματα και να σπαταλούν πιο απλόχερα το δημόσιο χρήμα. Βγήκα κι εγώ έξω κι άρχισα να ειδοποιώ τις πάπιες. Πάπιες είναι; Πέρδικες; Τί με νοιάζει, από «π» αρχίζει το είδος τους και βάλθηκα να τους κάνω ξου ξου ξου για να τρέξουν να σωθούν. Σκέφτηκα μετά, ρε συ από «π» δεν αρχίζει και ο πολίτης, αλλά κι οι πολιτευόμενοι το ίδιο, άσ’ το καλύτερα, θα μπλεχτούμε. Από «π» αρχίζει και το περιστέρι, σκέφτηκα, αλήθεια τρομερή ενέργεια δεν θα ήτανε να πρότεινε το κυνηγετικό κόμμα να καθαρίσει την παραλία από τα περιστέρια, ως ένδειξη προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο; Καλό σενάριο, ε; Εκεί λοιπόν που πίνεις καφέ σου και το περιστέρι αγέρωχο κι ενοχλητικό σου έχει καβαλήσει το πόδι, το διώχνεις κι αυτό σου ξαναχιμάει για ν’ αρπάξει ό,τι έμεινε απ’ το κέικ ή τη βάφλα, να ’σου σκάει μια ομάδα κυνηγών, με τα μηχανάκια τους, τις καραμπίνες τους κι όλο τον εξοπλισμό και τατατατατα, πάρ’ τα κάτω τα περιστέρια. Άσε που έτσι γλιτώνουν και τα πρωινά ξυπνήματα, την οδήγηση μέχρι το βουνό, την ανηφόρα μέσα στα κατσάβραχα. Και αναμφίβολα προσφέρουν και στο κοινωνικό σύνολο. Επιπλέον, ως προεκλογική κίνηση εντυπωσιασμού να πω την αλήθεια και πιο πρωτότυπη μου φαίνεται και πιο ανέξοδη. Γιατί παρακαλώ; Οι άλλοι που προτείνουν τις οδοντιάτρους παύλα ντιζέζ, καλύτεροι είναι; Και που περιμένουμε τον επόμενο πρωθυπουργό (όποιος κι αν είναι) σαν Μεσσία για να μας τραβήξει απ’ τη σαπίλα, λιγότερο παράλογο είναι; Ή μήπως που βλέπω τη γενιά μου των τριανταπεντάρηδων αγέλαστη με το σουλούπι του ανέργου και το τσιγάρο να πίνει τα βάσανα, μήπως εκεί θα μειδιάσω περισσότερο; Γλυκόπικρη είναι η αλήθεια, φίλοι μου, κι ο καθένας αντιδρά με όποιο όπλο έχει. Εγώ γράφοντας τούτη τη στήλη, οι πολιτικάντηδες με τις καμπαρετζούδες τους κι οι κυνηγοί με τις κουμπουριές τους. Ας ευχηθούμε τουλάχιστον ότι κάποιος απ’ τους «καινούριους» θα ευαισθητοποιηθεί να πράξει κάτι, ώστε να διοριστούν από το κράτος κτηνίατροι για να στειρώνουν τα καημένα τ’ αδέσποτα -που τα βλέπουμε ανελλιπώς ανάσκελα στους δρόμους. Γιατί δεν νομίζω πως είναι ηθικό να ελέγχουμε τον αριθμό των γεννήσεων σε γάτες και σκύλους ποτίζοντάς τους με ποντικοφάρμακο, δε συμφωνείτε;

Υ.Γ. Ας το θέσω όπως κάνουν και στα βιβλία ή στις ταινίες για να σώσουν το τομάρι τους… Τα πρόσωπα και τα γεγονότα αυτού του άρθρου είναι φανταστικά. Μη με βρουν οι κυνηγοί αγουροξυπνημένη στο κατώφλι μου και με πάρουν στο κυνήγι! Μπανγκ! Μπανγκ! Ξ.Π.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα των Κυκλάδων Κοινή Γνώμη στις 21/09/2009