Γιόγκα για αρμονική εγκυμοσύνη και φυσικό τοκετό

Με ποιο τρόπο βοηθάει η γιόγκα τη μέλλουσα μητέρα

Oι τεχνικές της γιόγκα που εφαρμόζονται στις εγκύους είναι προσεκτικά επιλεγμένες και ήπια προσαρμοσμένες στις ανάγκες της γυναίκας σ’ αυτήν την ευαίσθητη περίοδο της ζωής της. Ακόμα, και επειδή, κάθε εγκυμοσύνη είναι διαφορετική, διαφοροποιούνται ανάλογα. Το πρόγραμμα σε κάθε περίπτωση είναι απαραίτητο να εφαρμόζεται από υπεύθυνους δασκάλους της γιόγκα που είναι ειδικά εκπαιδευμένοι για το σκοπό αυτό.

Στη διάρκεια της εγκυμοσύνης

• Καλύτερη συνειδητότητα του σώματος
• Διατήρηση του σώματος σε καλή φόρμα
• Εξισορρόπηση της ενέργειας
• Συνειδητοποίηση των σκέψεων και των συναισθημάτων, και έλεγχος τους
• Σωματική και νοητική χαλάρωση
• Διατήρηση της ηρεμίας και της αρμονίας
• Συνειδητή επαφή με το μωρό
• Θετική νοητική στάση

Στη διάρκεια του τοκετού

• Συνειδητή παρουσία κατά τον τοκετό
• Σωστός χειρισμός της αναπνοής
• Συνειδητός έλεγχος διάφορων μυών
• Καλύτερη αντιμετώπιση των συστολών και ανανέωση της ενέργειας ενδιάμεσα των συστολών
• Καλύτερη συνεργασία με το γιατρό και τη μαία

Μετά τον τοκετό

• Γρηγορότερη επαναφορά στη προ της εγκυμοσύνης σωματική κατάσταση
• Αντιμετώπιση των συναισθηματικών αλλαγών
• Φυσική προσαρμογή στις αλλαγές της ζωής που η γέννηση του μωρού φέρνει στη μητέρα
• Διατήρηση της ηρεμίας και της αρμονίας, η οποία θα μεταφερθεί και στο μωρό

Σωματικές επιδράσεις

• Αποτελεσματική αντιμετώπιση των πόνων στη μέση και στη πλάτη
• Χαλάρωση και δυνάμωμα των μυών των ποδιών, ελάττωση του κινδύνου πρηξίματος και κραμπών
• Βελτίωση της γενικής φυσικής κατάστασης
• Αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση διάφορων ενοχλήσεων όπως το αυξημένο βάρος, καούρες, δυσκοιλιότητα, δυσκολία στην αναπνοή
• Αύξηση της ενεργητικότητας
• Ευκινησία, ευλυγισία και ευεξία
• Διόρθωση και βελτίωση της στάσης του σώματος
• Βελτίωση της ισορροπίας του σώματος
• Βελτίωση της αναπνοής

Ψυχονοητικές επιδράσεις

• Αίσθηση εσωτερικής αρμονίας
• Αισιοδοξία, χαρά, θετική στάση για τη ζωή
• Αντιμετώπιση του άγχους, της έντασης, των αρνητικών σκέψεων, της κατάθλιψης, της κακής διάθεσης
• Καλύτερη εξοικείωση με την εγκυμοσύνη
• Απελευθέρωση από το φόβο του τοκετού
• Ευκολότερη συνειδητοποίηση του μωρού και καλύτερη επικοινωνία μαζί του
• Περισσότερη σιγουριά και αυτοπεποίθηση όσον αφορά το τοκετό
• Μεγαλύτερη αφιέρωση χρόνου στον εαυτό μας

Εγκυμοσύνη είναι δημιουργία

Η Φύση μας έχει χαρίσει τη δυνατότητα να βιώσουμε τη μαγευτική εμπειρία της δημιουργίας μιας νέας ζωής μέσα μας. Είναι ένα μεγάλο δώρο που χρειάζεται το σεβασμό μας. Για εννέα μήνες μοιραζόμαστε το σώμα μας με ένα μελλοντικό άνθρωπο που θα είναι ο κοντινότερος σε όλη μας τη ζωή. Σήμερα ξέρουμε πόσο η δική μας φυσική και ψυχονοητική κατάσταση τόσο στην διάρκεια της εγκυμοσύνης όσο και στον τοκετό αλλά και στην περίοδο μετά τη γέννα λειτουργεί καθοριστικά στην εξέλιξή του.

Γιόγκα: μια αρχαία μέθοδος ως εργαλείο για τη σύγχρονη μέλλουσα μητέρα

Η Γιόγκα σαν μια ολοκληρωμένη επιστήμη για τον άνθρωπο που συσσωρεύει πείρα, γνώση και άσκηση 5000 χρόνων, προσφέρει μια πλήρη εκπαίδευση: σωματική, νοητική και πνευματική. Προετοιμάζει με φυσικό τρόπο τον οργανισμό της γυναίκας για τη σύλληψη, για μια υγιή και αρμονική εγκυμοσύνη, για φυσικό τοκετό και γρήγορη επαναφορά μετά απ’ αυτόν. Μέσω των διαφόρων τεχνικών: στάσεις του σώματος (asanas), τεχνικές αναπνοής (pranayama), νευρομυικές συσπάσεις (bandhas), σύνθετες τεχνικές (mudras), τεχνικές εσωτερικού καθαρισμού (kriyas), βοηθάμε τον εαυτό μας να αντιμετωπίσει τις διάφορες ενοχλήσεις στην περίοδο της εγκυμοσύνης και να προετοιμαστούμε για ένα φυσικό τοκετό. Οι τεχνικές χαλάρωσης, αυτοσυγκέντρωσης και διαλογισμού εναρμονίζουν τις ψυχο-νοητικές λειτουργίες, διατηρούν την εσωτερική ηρεμία και την αρμονία και καταπολεμούν μ’ αυτόν τον τρόπο το άγχος, την ένταση και την κούραση της καθημερινότητας.

Προσφέροντας στον εαυτό μας, προσφέρουμε περισσότερο και στο μωρό μας.

Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν ένταση και δυσκολίες τις οποίες δεν μπορούν να ελέγξουν. Έτσι και στην εγκυμοσύνη και τον τοκετό ο φόβος, το άγχος και η έλλειψη σωματικής άσκησης κάνουν πιο δύσκολη τη φυσική αυτή διαδικασία της αναπαραγωγής του ανθρώπου. Με τη γιόγκα, που είναι μια ολοκληρωμένη επιστήμη της ζωής, η έγκυος γυναίκα ελέγχει την ένταση, το φυσικό και συναισθηματικό πόνο, διατηρεί το σώμα δυνατό και ευλύγιστο. Συμβάλει να ελαττωθεί ο πόνος, βλέπει καθετί με ηρεμία, με δύναμη και ενέργεια. Η γιόγκα είναι πηγή δύναμης που βοηθά να’ναι μια μητέρα αποδοτική και γεμάτη.

Πηγή: http://www.gisi.gr/aion/yogagr22.html

"Γιατί οι σκύλοι μισούν τον ταχυδρόμο;"

Ζήσαμε μια αλλαγή που δεν μπορούσαμε να τη φανταστούμε ούτε καν ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Οι τηλεπικοινωνίες. Αρκεί να πούμε πως ως παιδί η μητέρα μου είχε στο σπίτι μονάχα ραδιόφωνο ενώ τώρα μπορούμε να μιλάμε από απόσταση μέσω skype και μάλιστα με την δυνατότητα να βλεπόμαστε κιόλας, ναι, πιστεύω ότι πρόκειται για επιστημονική φαντασία το πώς και το πόσο ραγδαία ήταν η εξέλιξη των τελευταίων τριάντα χρόνων. Η επανάσταση του κινητού τηλεφώνου λέγεται ότι υπήρξε η μεγαλύτερη στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το internet υπήρξε μια θύρα που άνοιξε χαρίζοντάς μας νέα μονοπάτια γνώσης και έρευνας. Είναι απίστευτο το ότι μπορείς να έχεις οποιαδήποτε πληροφορία κάτω απ’ τα δάχτυλα σου μόνο μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Οι τηλεφωνικοί κατάλογοι έγιναν πια ρετρό, είδος για συλλέκτες. Το ηλεκτρονικό εμπόριο έδωσε φτερά σε νέες αγορές και φρέσκιες ιδέες εξιτάροντας τον πολυμήχανο ανθρώπινο νου. Ο κόσμος των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, ειδικά εκείνων που παίζονται on line -μπορείς δηλαδή να διαλέξεις συμπαίκτες σε ομαδικό παιχνίδι από την Ευρώπη, την Αυστραλία, την Αμερική ταυτόχρονα- είναι μια ιδέα πολύ πιο ριζοσπαστική από το να έλεγες σε μια οικογένεια του παρελθόντος ότι πατώντας ένα διακόπτη το φως θα συνεχιζόταν κι έπειτα από τη δύση του ηλίου. Ένας καινούριος κόσμος, μια ολοκαίνουρια αντίληψη, μια νέα γλώσσα, sms, mms, web, e-mail, blog, skype, facebook, webcam, chat, e-bay, μία απίστευτης σύλληψης επικοινωνία που κρατά τον κόσμο ενωμένο σαν αλυσίδα κάθε νέο δευτερόλεπτο.

Βέβαια όπως σε όλες τις καταστάσεις υπάρχει κι εδώ η άλλη πλευρά του νομίσματος. Πολλές δουλειές μπήκαν στο ράφι γιατί τις αναίρεσε η δημιουργία νέων, πολλές αγορές κορέστηκαν και το ανθρώπινο δυναμικό πληρώνεται λιγότερο τώρα, όπως κάποτε και στη βιομηχανική επανάσταση. Επίσης σημειώνουμε στ’ αρνητικά και την τηλεμανία, ας την πούμε έτσι, την ανούσια χρήση δηλαδή της νέας τεχνολογίας, του κινητού που γίνεται σκουλαρίκι, του ότι οπουδήποτε κι αν βρεθούμε ψάχνουμε αν έχει σήμα, του notebook πάνω στην πετσέτα θαλάσσης, της φιλίας μονάχους- μονάχους μέσα στα chat room, του ατελείωτου βλακώδους σερφαρίσματος μέχρι που έξω βράδιασε και χαμπάρι δεν πήραμε, της ηλεκτρονικής απάτης και παιδεραστίας, της ατελείωτης πορνοαγοράς -κάθε τρεις και δυο σου έρχεται μήνυμα, ψηλή ξανθιά που τα κάνει όλα, επικοινώνησε αμέσως- των ιών, των αντικών, των καινούριων μοντέλων που ψήνουν και καφέ, ένας Θεός ξέρει τι θα τα κάνουμε, κι ένα σωρό υπο-χρήσεις μιας τεχνολογίας που μας δίνει άπειρες δυνατότητες, είτε όχι, ανάλογα με τη βούλησή μας. Δεν ξέρω γιατί οι σκύλοι ορμούσαν παλιά στον ταχυδρόμο, τώρα πάντως τον μισούνε γιατί τον έχουν ξεχασμένο. Η φιγούρα του αγγελιοφόρου, θεοποιημένη και σεβάσμια ακόμη και στ’ αρχαία κείμενα, σταδιακά εκφυλίζεται. Ποιός στέλνει πια γράμμα που το έχει γράψει με το χέρι; Είναι πιο δύσκολο πια να βρεις έναν φάκελο στο σπίτι παρά εκτυπωτή. Λένε μάλιστα ότι οι μελλοντικές γενιές δεν θα έχουν γραφικό χαρακτήρα γιατί δεν θα ξέρουν να γράφουν με το χέρι. Ίσως λοιπόν οι σκύλοι να μισούνε αυτόν που φέρνει τα νέα και μαζί τους κάθε καινοτομία. Δεν τους γεμίζει το μάτι ο ξένος που μπαίνει στο οικόπεδό τους. Αρκεί εμείς τ’ αφεντικά τους, να μην φοβόμαστε το καινούριο, αλλά να χρησιμοποιούμε με σύνεση ότι σοφά γεννά η δική μας εξέλιξη. Ξ.Π.

Έκλειψη ηλίου

Στις 15 Ιανουαρίου το πρωί μπορούμε να παρακολουθήσουμε από την Ελλάδα μια έκλειψη ηλίου. Η έκλειψη θα είναι δακτυλιοειδής για τμήματα της κεντρικής Αφρικής, της Ινδίας και της Κίνας ενώ από την Ελλάδα θα φανεί ως μερική έκλειψη ηλίου με τη σκιά της Σελήνης να καλύπτει μόνο το 1/5 του Ήλιου.
Η έκλειψη θα έχει ξεκινήσει πριν την ανατολή του Ήλιου (που είναι περίπου 8 παρά τέταρτο το πρωί) και αμέσως μετά θα έχει φτάσει και τη μέγιστη κάλυψη του ηλιακού δίσκου οπότε για τους παρατηρητές στην Ελλάδα δε μένει παρά να δουν και να παρακολουθήσουν το δεύτερο μισό της έκλειψης και μάλιστα χαμηλά στον ορίζοντα.

Όπως πάντα για όλες τις εκλείψεις ηλίου, μεγάλη προσοχή πρέπει να δοθεί στην ασφάλεια κατά την παρατήρηση με χρήση ειδικών φίλτρων στα τηλεσκόπια και τα κιάλια αλλά και ειδικών γυαλιών στην παρατήρηση με τα μάτια.

Εξαιρετικά ενδιαφέρον γεγονός. Όποιος μπορεί να το δει!!!

http://www.sportime.gr/View.aspx?ArticleID=4809

Στη Χώρα των Χρυσανθέμων

Η ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΦΑΓΗΤΟΥ   του BAΣIΛH XAPΩNITH

Ο Έλληνας και γενικά ο δυτικός άνθρωπος, άμα βρεθεί στην Ιαπωνία πρέπει να λησμονήσει εντελώς τις διατροφικές του συνήθειες. Στα σύγχρονα εστιατόρια, θα βρει, βέβαια, ό,τι επιθυμήσει, μα αν θελήσει να γνωρίσει την παλιά ιαπωνική κουζίνα, ασφαλώς θα εκπλαγεί.

Στα παραδοσιακά σπίτια και τα αντίστοιχα εστιατόρια, δεν υπάρχουν πηρουνοκούταλα και μαχαίρια, ούτε και πιάτα απ' αυτά που εμείς χρησιμοποιούμε. Τα αναπληρώνουν, με ικανοποιητικό τρόπο, δύο ξυλάκια, τα Χάσι και αρκετά μπολ, συνήθως πορσελάνινα, περίτεχνα και σε διαφορετικά μεγέθη. Δεν τρώνε ψωμί. Τη θέση του έχει πάρει το ρύζι. Το κρέας και οι πατάτες απουσιάζουν από το τραπέζι ή παρουσιάζονται ελάχιστα. Τρώγονται όμως οι γλυκοπατάτες, όπως και τα λαχανικά, αλλά δεν τα μαγειρεύουν όπως εμείς. Εκεί χρησιμοποιούνται διαφορετικά, σαν συμπλήρωμα ή σαν στολίδι και γι' αυτό στα ανάλογα καταστήματα πουλιούνται συσκευασμένα σε πολύ μικρές ποσότητες μέσα σε νάιλον (2 φασόλια, 3 μπάμιες, 1 πιπεριά, 1 ντοματάκι κλπ). Τρώνε επίσης πολλά μανιτάρια και κρεμμύδια.

Όσον αφορά το κρέας, τα τελευταία χρόνια όλο και συχνότερα καταναλώνεται με αποτέλεσμα το ύψος των νέων ατόμων να έχει αυξηθεί. Έμαθα ότι εκτρέφουν μοσχάρια με ιδιαίτερη φροντίδα: τους κάνουν καθημερινά μασάζ, τα ποτίζουν μπύρα και τους έχουν συνέχεια ν' ακούν μουσική. Το κρέας τους είναι εξαιρετικά μαλακό και, φυσικά, πανάκριβο.

Δεν χρησιμοποιούν καρέκλες. Κάθονται χάμω, επάνω σε μαξιλάρια, γύρω από ένα χαμηλό τραπέζι. Σε μερικά εστιατόρια είδαμε ένα άνοιγμα, σαν πηγαδάκι, κάτω από το χαμηλό τραπέζι, για τα πόδια. Ήταν πολύ αναπαυτικό.

Στο παραδοσιακό εστιατόριο, μόλις καθίσει ο πελάτης του φέρνουν μια λευκή, καυτή, βρεμένη πετσέτα, μέσα σε νάιλον, για να σκουπίσει τα χέρια του. Του φέρνουν επίσης ένα φλυτζάνι γιαπωνέζικο τσάι. Είναι πράσινο, άγλυκο, αλλά πολύ αγαπητό. Ακολουθούν σούπες με ή χωρίς φύκια, πίκλες, ψαρικά, λαχανικά, σάλτσες, σαλάτες. Ολα αυτά σε διαφορετικά μπολ. Και φυσικά, ρύζι. Το ρύζι βράζεται με διαφορετικό τρόπο, γίνεται πιο σφικτό από το δικό μας πιλάφι και πιάνεται εύκολα με τα Χάσι. Καμιά φορά ανακατεύεται με γαρίδες ή άλλα ψαρικά ή τυλίγεται με φύκια (όπως οι δικοί μας ντολμάδες) με ανοιχτές τις δύο άκρες. Αυτό λέγεται σούσι.

Σε κάποια εστιατόρια φέρνουν σύνεργα μαγειρικής (γκαζάκια, τηγανάκια) κι ο πελάτης ψήνει το φαγητό που έχει παραγγείλει.

Οι γιαπωνέζοι τρώνε πολλά φύκια, όπως και πολλά ωμά ψάρια. Τα ψάρια είναι κομμένα σε λεπτές φέτες, τα βουτούν στις ειδικές σάλτσες και είναι αρκετά νόστιμα. Τα λένε σασίμι.

Βούτυρα δεν χρησιμοποιούν. Ούτε γαλακτερά. Ολα τους τα φαγητά είναι ελαφρά.

Η γιαπωνέζικη κουζίνα δεν θέλει πολύ λάδι. Μόνο στις σαλάτες και σε κάποια τηγανητά που είναι μείγμα από ψαρικά, λαχανικά, μανιτάρια κλπ και τα λένε τεμπούρα μπορούν να βάλουν λίγο. Τώρα χρησιμοποιούν σπορέλαια ή ιταλικό λάδι. Με κατάλληλη διαφήμιση θα μπορούσε να προωθηθεί και το ελληνικό. Είναι πολλά εκατομμύρια άνθρωποι....

Η σόγια χρησιμοποιείται πολύ και σε πολλές μορφές (σκόνη για σούπες, λάδια για τα τεμπούρα ή τις σαλάτες, κύβους για τις σάλτσες).

Τα χάσι τα χειρίζονται με μεγάλη ευχέρεια. Τρώνε πολύ και γρήγορα. Στις σούπες, το υγρό, τι πιο φυσικό πίνεται.

Οπως πληροφορήθηκα, η πρώτη δουλειά της γιαπωνέζας νοικοκυράς, μόλις σηκωθεί το πρωί, είναι να ετοιμάσει μια μεγάλη ποσότητα ρύζι καθώς και αρκετό τσάι. Το ρύζι θα αποτελέσει τη βάση της διατροφής της οικογένειάς της για όλη τη μέρα. Το διατηρούν ζεστό και το χρησιμοποιούν και το πρωί και το μεσημέρι και το βράδυ.

Ενα φλυτζάνι τσάι κι ένα μπολ ρύζι, είναι καλό πρωινό.

Για μεσημεριανό ένα μπολ σκέτο ρύζι ή σούσι, καθώς και κάποια σούπα με μακαρονοειδή, καλύπτουν ικανοποιητικά τις θρεπτικές ανάγκες. Κατά τις 7 τρώνε το βραδινό. Είναι το πιο φροντισμένο και συνήθως το πιο πλούσιο φαγητό τους. Εκτός από τα παραπάνω, μπορεί να συνοδεύεται και με λαχανικά, σαλάτα ή φρούτα. Στις σούπες χρησιμοποιούν αρκετά αβγά.

Με τέτοια διατροφή φυσικό είναι να μη συναντά κανείς αρκετά παχείς ανθρώπους. Επίσης, εξ αιτίας των πολλών ψαριών, τα μαλλιά τους είναι συνέχεια μαύρα.

Βλέποντας το μεγάλο αριθμό των μπολ αναρωτήθηκα πόσο θα κοπίαζε η γιαπωνέζα νοικοκυρά και το ρώτησα. Μου είπαν απλά: Έτσι γίνεται!

Η εμφάνιση του φαγητού είναι πρωταρχικής σημασίας. Οι Γιαπωνέζοι φροντίζουν πάρα πολύ να ευχαριστήσουν και το μάτι τους. Η τακτοποίηση των φαγητών στον δίσκο, το στρώσιμο γενικά του τραπεζιού είναι αδύνατο να περιγραφεί. Ωρα μπορείς να το θαυμάζεις και να μην τολμάς να το χαλάσεις τρώγοντάς το. (Σ' ένα τηγανητό μπορεί να δεις ένα φύλλο χρυσάνθεμου. Μια ρόγα σταφύλι μπορεί να έχει μετατραπεί σε λουλούδι κλπ).Φυσικά και η μεγάλη ποικιλία, καθώς και η ιδιαίτερη τακτοποίηση δεν μπορεί να γίνεται καθημερινά από σκληρά εργαζόμενους ανθρώπους. Γίνεται στις επίσημες ημέρες και στα καλά εστιατόρια.

Ποτό για τους Γιαπωνέζους είναι το σακέ. Παρασκευάζεται από ρύζι και πίνεται σε μικρά ποτηράκια όπως και η δική μας τσικουδιά και είναι άλλο σακέ για τους άνδρες και άλλο (ελαφρύτερο σαν λικέρ) για τις γυναίκες.

Μετά το φαγητό, πίνεται και πάλι τσάι και η τελετουργία του φαγητού παίρνει τέλος...

«Koράκια κλεισμένα στο μπουκάλι»

   Ο γερο-Ρακ έκανε να ρίξει μια ματιά στη θάλασσα. Πάντα της έριχνε την τελευταία ματιά. Σήμερα χυνόταν το ίδιο μπροστά του, μα δεν ήταν ίδια. Πίστευε πως η θάλασσα καθρεφτίζει τη σκέψη μας, γι αυτό έχει χίλια πρόσωπα. Ίσως όχι μόνο τη σκέψη μας αλλά και τις βαθύτερες επιθυμίες μας, ίσως όλο αυτό που λέμε έτσι αόριστα «ψυχή». Και σήμερα η θάλασσα έμοιαζε να ξέρει κάτι και να το κρύβει όμως καλά. Σαν να ’ταν κάποιο μυστικό που στροβίλιζε στη ρευστότητά της. Ο αέρας του γρατζουνούσε το πρόσωπο. Έσφιξε πάνω του το φθαρμένο παλτό του και συνέχισε τις διερευνητικές ματιές του στα σκουπίδια. Ένας ολόκληρος κόσμος υπήρχε απλωμένος εκεί. Άγγιξε ένα γυναικείο καλσόν, τρύπιο σε πολλές μεριές. Δίπλα του ένα βιβλίο με ποιήματα, δεν φαινόταν ποιανού μιας κι είχε χυθεί πάνω του καφές. Στα σκουπίδια υπήρχαν τα πάντα κι έτσι έβρισκες ό,τι ήθελες εσύ να βρεις. Έβλεπες εκείνα που έβλεπαν τα δικά σου μάτια. Κάτι χριστουγεννιάτικα στολίδια παραδίπλα, μια ταμπακέρα λίγο χτυπημένη. Ο γέρο-Ρακ την σκούπισε, καλή ήταν, αν και άδεια. Την έριξε στην τσέπη.

   Τα χριστουγεννιάτικα δέντρα κείτονταν σαν κουφάρια από ψοφίμια όταν τελείωναν οι γιορτές. Όλη η λαμπερή ομορφιά τους έφευγε μαζί με το πνεύμα των ημερών, σαν να είχαν πέσει τίτλοι τέλους κι έπειτα τίποτα. Μια τέτοια εποχή έβρισκες εδώ ό,τι μπορούσες να φανταστείς. Ήταν η χαρά του Τζο, του σκύλου, γιατί ήταν γεμάτος ο τόπος από αποφάγια. Φαγητά, φαγητά μέχρι σκασμού, σαν να είχε φάει και να είχε ξεράσει ένας θεόρατος γίγαντας, ίσως το πνεύμα των Χριστουγέννων, σκέφτηκε ο γέρο-Ρακ και μειδίασε. Εκεί, καθώς ψαχούλευε, να σου κάτω από το χέρι του ξαφνικά ένα δερματόδετο βιβλίο, καθαρό κι απ’ τ’ ακριβά. Ποιος ξέρει, σκέφτηκε, ίσως κατά λάθος, πάντως σίγουρα δεν ήταν από τα πράγματα που συναντούσες συχνά στη χωματερή. Έλυσε προσεχτικά τα κορδόνια του, χάιδεψε την ανάγλυφη χαραγμένη αφιέρωση «Στην αγαπημένη μου Αλίσια». Γραμμένες με το χέρι σελίδες που έφταναν περίπου στο ένα τρίτο και στη συνέχεια λευκές. Ο γέρο-Ρακ το ξεφύλλισε, ήταν ένα ημερολόγιο. Το φύλαξε ακουμπώντας το στο στήθος μέσα από το παλτό, έσφιξε τη ζώνη. «Έλα, Τζο, φύγαμε!» φώναξε κι ο σκύλος κάλπασε μεμιάς προς τη μεριά του χαρούμενα. Παφφφ! Ένα κύμα ξέσπασε ξαφνικά στα βράχια κι έπειτα ένα ακόμα το ακολούθησε, πιτσιλώντας και τους δυο τους. Ξ.Π.

(απόσπασμα από διήγημα) Copyright no 11509

Marc Levy: Η συγγραφή είναι ένα υπέροχο ταξίδι!

Ο Μαρκ Λεβί γεννιέται στις 16 Οκτωβρίου 1961 στην περιοχή Hauts-de-Seine της Γαλλίας. Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών γίνεται εθελοντής στον Ερυθρό Σταυρό και μετά από τρία χρόνια διορίζεται Περιφερειακός Διευθυντής του Τμήματος Αντιμετώπισης Έκτακτης Ανάγκης στο Παρίσι. Τα έξι χρόνια που δουλεύει για τον Ερυθρό Σταυρό, σπουδάζει ταυτόχρονα στο πανεπιστήμιο Paris-Dauphine. Στα τέλη του 1983, στο δεύτερο έτος των σπουδών του, ο Μαρκ Λεβί ιδρύει την πρώτη του εταιρία, τη Logitec France και την επόμενη χρονιά φεύγει για τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου συστήνει δύο εταιρίες ειδικευμένες στη σύνθεση της ψηφιακής εικόνας, τη μια στην Καλιφόρνια και την άλλη στο Κολοράντο.

Ύστερα από επτά χρόνια παραμονής στην Αμερική, τη δεύτερη πατρίδα του, όπως λέει, επιστρέφει στο Παρίσι και στήνει ένα αρχιτεκτονικό γραφείο μαζί με δύο φίλους του, έναν αρχιτέκτονα και έναν μηχανικό. Συνδέοντας την τεχνολογία, την αρχιτεκτονική και την τεχνική κατασκευών, η εταιρία Eurythmic-Cloiselec εξελίσσεται τα επόμενα χρόνια σε ένα από τα μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά γραφεία στη Γαλλία.

Εκείνον τον καιρό, ο Μαρκ Λεβί αρχίζει να γράφει ερασιτεχνικά. Το 1998 περνά τον ελεύθερο χρόνο του δουλεύοντας πάνω στο μυθιστόρημα Κι αν ήταν αλήθεια (Et si c’était vrai), μια ιστορία που επινόησε για τον γιο του Λουί. Στις αρχές του 1999, η αδερφή του, η οποία είναι σεναριογράφος, τον ενθαρρύνει να το στείλει στις Εκδόσεις Robert Laffont. Οκτώ μέρες αργότερα, ο Μαρκ Λεβί δέχεται ένα τηλεφώνημα: δέχονται να το εκδώσουν.

Το πρώτο του μυθιστόρημα γίνεται δεκτό με ενθουσιασμό από το αναγνωστικό κοινό και μπεστ σέλερ στη Γαλλία για το 2000. Η ερωτική ιστορία που περιγράφει συζητήθηκε πολύ. Ένας νεαρός αρχιτέκτονας δέχεται την επίσκεψη μιας παράξενης κοπέλας η οποία ισχυρίζεται ότι είναι πνεύμα και ότι το σώμα της βρίσκεται διασωληνωμένο στο νοσοκομείο. Το βιβλίο είχε τέτοιον αντίκτυπο, ώστε η κινηματογραφική εταιρία DreamWorks αγόρασε τα δικαιώματά του τον Οκτώβριο του 1999. Τον Σεπτέμβριο του 2005, οι κινηματογραφόφιλοι σε όλο τον κόσμο απόλαυσαν την ταινία «Just like heaven» σε σκηνοθεσία Στίβεν Σπίλμπεργκ και πρωταγωνιστές τους Pις Γουίδερσπουν και Μαρκ Ρούφαλο.

Έπειτα από την απίστευτη επιτυχία του 2000, ο Μαρκ Λεβί αποφασίζει να αφήσει την αρχιτεκτονική εταιρία του. Μετακομίζει στο Λονδίνο και αφοσιώνεται στη συγγραφή. Μέχρι σήμερα, η λογοτεχνική καριέρα του σηματοδοτήθηκε από εξαιρετικές επιτυχίες: Το δεύτερο και το τρίτο του μυθιστόρημα «Où es tu?» (Πού Είσαι;) και το «7 μέρες ως την Αιωνιότητα» ήταν μπεστ σέλερ στη Γαλλία για το 2003. Το τέταρτο μυθιστόρημά του «La prochaine fois» πούλησε πάνω από 400.000 αντίτυπα το 2004. Το πέμπτο μυθιστόρημά του «Θα σε ξαναδώ» πούλησε πάνω από 700.000 αντίτυπα και τον ανέβασε και πάλι στην κορυφή το 2005. Το έκτο μυθιστόρημά του «London Mon Amour» κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2006 και εκτοξεύτηκε αμέσως στην κορυφή της λίστας των μπεστ σέλερ πουλώντας 525.000 αντίτυπα. Το τελευταίο βιβλίο του «Les enfants de la liberté» κυκλοφόρησε την άνοιξη του 2007.

Ωστόσο, η επιτυχία του Μαρκ Λεβί δεν περιορίζεται στη Γαλλία. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε 40 γλώσσες και οι συνολικές πωλήσεις των επτά μυθιστορημάτων του σε όλο τον κόσμο ξεπερνούν τα 13 εκατομμύρια αντίτυπα.

Το στιλ γραφής του Μαρκ Λεβί είναι σχεδόν κινηματογραφικό και ο ίδιος δεν απορεί όταν του το επισημαίνουν. «Από μικρός ήθελα να γίνω σκηνοθέτης. Γράφω όπως βλέπω... Με ενδιαφέρει η εικόνα. Η διαφορά ανάμεσα σε μια ταινία κι ένα βιβλίο είναι ότι το πρώτο δομείται από το μάτι, ενώ το δεύτερο από τα αισθήματα. Ωστόσο, η πολυτέλεια ενός βιβλίου έγκειται στο ότι μας επιτρέπει να ερμηνεύσουμε ελεύθερα τα συναισθήματα μας», λέει ο διάσημος συγγραφέας.

Έτσι, όταν δεν γράφει βιβλία, αφιερώνει το χρόνο του στη δεύτερη μεγάλη αγάπη του, τον κινηματογράφο. Έγραψε το σενάριο για μια μικρού μήκους ταινία για τη Διεθνή Αμνηστία με τίτλο «La lettre de Nabila», η οποία προβλήθηκε τον Μάρτιο του 2004 με πρωταγωνίστρια την Rachida Brakni, επιλέχθηκε για το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Valenciennes και παίχθηκε στη γαλλική τηλεόραση. Έχει επίσης ανακοινώσει τη συμμετοχή του και σε μια άλλη κινηματογραφική παραγωγή με τίτλο «Mes amis mes amours».

Οι Έλληνες αναγνώστες θα γνωρίσουν για πρώτη φορά τον Μαρκ Λεβί από το μυθιστόρημά του «Θα σε ξαναδώ» (εκδ. Μοντέρνοι Καιροί), το οποίο περιστρέφεται γύρω από την έννοια του χρόνου. Όπως έχει πει, «δεν γνωρίζουμε απολύτως τίποτε για τον χρόνο, αν και είναι η μοναδική διάσταση που μας περιβάλλει και μας εμπεριέχει. Παρ’ όλα αυτά, δεν νομίζω ότι ο χρόνος λειτουργεί μόνο γραμμικά. Για μένα ο χρόνος είναι κυκλικός, είναι μια διάσταση που κινείται και διαστέλλεται».

Τα άλλα μυθιστορήματα του Μαρκ Λεβί που έχουν εκδοθεί στη χώρα μας είναι το «Κι αν ήταν αλήθεια...» και το «Όπως στον Παράδεισο» από τις εκδόσεις Λιβάνη και το «7 μέρες ως την αιωνιότητα» από τους Μοντέρνους Καιρούς.

«Δεν πήρα ποτέ στασοβαρά την επιτυχία», θα δηλώσει σε συνέντευξή του ο Γάλλος συγγραφέας. «Μια καριέρα συγγραφέα, όσο ευτυχής και να είναι, δεν είναι και η ανακάλυψη ενός εμβολίου ή ενός αντιβιοτικού… Αυτή τη στάση μου για τη ζωή την οφείλω στην εργασία μου στον Ερυθρό Σταυρό. Εκείνη την περίοδο της ζωής μου διδάχθηκα τα περισσότερα».

Όμως πού αποδίδει ο ίδιος την επιτυχία του; «Στην τύχη. Ξέρω καλά ότι το γεγονός ότι τα βιβλία μου είναι εδώ και επτά χρόνια νούμερο ένα δεν σημαίνει ότι είναι και τα καλύτερα. Ωστόσο, αυτό δεν με εμποδίζει να επωφελούμαι από αυτή την τεράστια ευτυχία, επειδή αυτή με σπρώχνει να δουλεύω ακόμη περισσότερο. Πηγαίνω όσο πιο συχνά μπορώ στα βιβλιοπωλεία για να συναντώ αναγνώστες, γιατί γνωρίζω επίσης ότι αυτή την τύχη την οφείλω μόνο στους βιβλιοπώλες και τους αναγνώστες μου».

http://www.artissimo.gr/

Ο Marc Levy εξήγησε γιατί ‘η συγγραφή είναι ένα υπέροχο ταξίδι’ σε δώδεκα σχολεία από δέκα χώρες, φιλοξενώντας μία online συζήτηση από τη Νέα Υόρκη, στις 30 Απριλίου 2009. Οι συμμετέχοντες συζήτησαν για τη μυθοπλασία, τη δημιουργικότητα και την καινοτομία.

Ο Marc Levy απαντά σε ερωτήσεις μέσω του υπολογιστή του, κατά τη διάρκεια της online συζήτησης.

Η συζήτηση κλιμακώθηκε σε διάφορα θέματα στον τομέα της λογοτεχνίας, όπως αγαπημένοι συγγραφείς, το όριο μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, τα πρότυπα συγγραφής, η χάραξη της πλοκής του έργου και η απεικόνιση των χαρακτήρων. Οι μαθητές τον ρώτησαν επίσης για δημοφιλείς μεθόδους μυθοπολασίας και τα βήματα που πρέπει να κάνει κανείς για να γίνει ένας καλός συγγραφέας.

"Δεν υπάρχουν κανόνες για τη συγγραφή ενός μυθιστορήματος" είπε ο Marc Levy. "Η συγγραφή είναι ένα έδαφος ελευθερίας – σεβαστείτε το, απολαύστε το και αγαπήστε το! Μην κοιτάτε το μολύβι και το χαρτί σας θεωρώντας τα τέχνη. Αν στο τέλος της ζωής σας ένας από τους αναγνώστες σας πιστεύει βαθιά ότι δημιουργήσατε τέχνη, θα είστε τυχεροι – έως τότε, είναι μόνο εργασία, εργασία, και ξανά εργασία.

Η ταπεινοφροσύνη είναι ο καλύτερος φρουρός της ελευθερίας σας στο γράψιμο. Μην φυλακίζετε αυτή την ελευθερία προσέχοντας περισσότερο τον εαυτό σας από την ιστορία που θέλετε να πείτε. Μην σκέφτεστε τον εκδότη προτού να γράψετε την ιστορία. Και τελευταίο αλλά όχι ασήμαντο, απολαύστε το. Είναι σκληρό, μερικές φορές επίπονο, αλλά είναι ένα υπέροχο ταξίδι."

Ο Marc Levy μιλώντας για γλώσσες, πολιτισμούς και πολιτιστικές αντιλήψεις, ενθάρρυνε τους νέους να προσπαθήσουν να κατανοήσουν τις πολιτισμικές διαφορές και να μάθουν από άλλους πολιτισμούς.

Η Katalin Domokos, η συντονίστρια εκπαιδευτικός του σχολείου που συμμετείχε από την Ουγγαρία, μάς είπε ότι η εκδήλωση ‘ήταν μία σημαντική ευκαιρία για τους ενθουσιώδεις μαθητές και για μένα, να εξερευνήσουμε τη σύγχρονη λογοτεχνία ως ένα ακατάπαυστο θέμα που φέρνει κοντά τους ανθρώπους, ώστε να περνούν καλά".

http://www.springday2009.net/ww/el/pub/spring2009/news/newsflash/marclevy.htm

Dancing-house-Prague

Το 1992 ο Τσέχος αρχιτέκτονας -Κροατικής  προέλευσης- Vlado Milunić σε συνεργασία με τον Καναδό αρχιτέκτονα Frank Gehry σχεδιάζουν το παράξενο Dancing House, την κατασκευή του οποίου ολοκληρώνουν το 1996. Το κτήριο που θυμίζει ένα ζευγάρι που χορεύει, αρχικά ονομάστηκε Fred and Ginger από τα μικρά ονόματα των διάσημων χορευτών Fred Astaire και Ginger Rogers, αλλά τελικά επικράτησε το Dancing House.